Ruiny kościoła w Nasławicach – świadek burzliwej historii i centrum lokalnej tożsamości
Unikatowa budowla pośród śląskich pól
W samym sercu Nasławic odnaleźć można pozostałości po jednym z najstarszych obiektów sakralnych regionu. Zachowane fragmenty murowanego kościoła, powstałego na przełomie XIV wieku, budzą zainteresowanie zarówno mieszkańców, jak i pasjonatów historii. Ciemne bloki gabra, z których wzniesiono świątynię, do dziś intrygują swoim wyglądem. O wyjątkowym charakterze miejsca świadczą także zachowane gotyckie detale – maswerki okienne czy renesansowe epitafia, które przetrwały mimo upływu wieków.
Stare cmentarzysko i przyroda – przestrzeń pamięci
Świątynię otacza solidny kamienny mur, który chroni zabytkowy, wciąż użytkowany cmentarz. Uwagę odwiedzających przykuwa dorodny cis rosnący nieopodal prezbiterium. Drzewo, które od wieków uznawane było za symbol przemijania, nadaje temu miejscu wyjątkowy nastrój refleksji i zadumy.
Składanka wyznań – dwa kościoły, jedna społeczność
Na przestrzeni wieków Nasławice były miejscem przenikania się różnych wyznań chrześcijańskich. Oprócz XIV-wiecznego kościoła, mieszkańcy mieli jeszcze do dyspozycji młodszą, osiemnastowieczną świątynię katolicką. Dawny kościół, początkowo katolicki, przez blisko 150 lat służył protestantom, którzy znaleźli tu schronienie po zawirowaniach okresu reformacji.
Polityczne zmiany, religijne konsekwencje
Wydarzenia historyczne wielokrotnie zmieniały sytuację lokalnej wspólnoty. Po wygaśnięciu linii książąt brzeskich i włączeniu wioski do Korony Czeskiej, świątynia wróciła w ręce katolicyzmu. Kilka dekad później, dzięki ugodzie w Altranstädt (1707), protestanci na krótko odzyskali swoją dawną świątynię. Jednak śmierć miejscowego pastora zakończyła ten okres tolerancji – zamknięto kościół dla luteran, a społeczność znów musiała dostosować się do zmieniających się warunków.
Pruskie przemiany i nowe inwestycje religijne
Gdy Śląsk przeszedł pod panowanie Prus, do kościoła powróciły nabożeństwa ewangelickie. Katoliccy mieszkańcy musieli wówczas przenieść się do rozbudowywanej przez siostry klaryski kaplicy, która z czasem przekształciła się w obecny kościół św. Józefa – Oblubieńca NMP. Był to ważny etap w historii lokalnej społeczności, która musiała nauczyć się funkcjonować w nowych realiach i znaleźć swoje miejsce w zmienionej rzeczywistości religijnej.
Smutny finał starej budowli
Kościół nie przetrwał dramatycznych wydarzeń końca II wojny światowej. W 1945 roku świątynię dosięgnęły działania wojenne i pożar, który zniszczył zabytkowe wnętrza. Z powodu złego stanu technicznego w latach 60. rozebrano grożącą zawaleniem wieżę. Dziś ruiny są zabezpieczone, ale miejsce to pozostaje ważnym punktem na mapie Nasławic – miejscem pamięci i symbolem dawnych czasów.
Zabytki i dziedzictwo rozproszone po okolicy
Nie wszystkie cenne elementy wyposażenia przepadły bezpowrotnie. Gotyckie rzeźby oraz fragmenty wystroju świątyni trafiły do okolicznych parafii i muzeów, gdzie można je oglądać do dziś. Prace nad kolejnymi zabezpieczeniami i renowacją zabytków są w planach, jednak realizacja tych zamierzeń zależy od pozyskania odpowiednich środków i wsparcia lokalnej społeczności.
Nasławickie ruiny przypominają, że historia regionu to nie tylko wielka polityka, ale także codzienne życie mieszkańców – ludzi, którzy przez wieki budowali i chronili swoją małą ojczyznę.
Źródło: Starostwo Powiatowe we Wrocławiu